W czasie przeglądu rycerstwa Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1528 roku wspomina się miejscowość Malinawo z liczbą dwóch konnych jeźdźców[1]. W kilkadziesiąt lat później podatek zapłacili tutaj Daniel syn Jana z cześnikami swemi z włók ziemskich 20[2].
Zapewne tutejszy ród szlachecki przyjął nazwisko Malinowski, lecz trudno w Herbarzach znaleźć dane o Malinowskich z Malinowa z ziemi drohickiej. Zachowało się za to nieco danych o innych szlachcicach mieszkających właśnie tu lub posiadających tu swoje działy ziemi. Byli to na przykład Grzybowscy herbu Poraj. W ich genealogii czytamy: Benedykt [Grzybowski] , syn Jacentego, ożeniony, z Franciszką Kosińską, której Jan Tołwiński sprzedał część Malinowa. 1789 roku (Gr. Drohickie). Synowie Benedykta: Wojciech i Karol, chrzczeni 1793 r. i Wincenty, chrzczony 1796 r. (metr. w Dziatkowcach), dowiedli pochodzenia szlacheckiego 1817 r. w obwodzie białostockim. Antoni Adolf legitymował się ze szlachectwa w Królestwie 1854 r. Bonawentura, żonaty 1793 r. z Krystyną Borowską, syn Ludwika i Franciszki z Kłopotowskich, wnuk Mateusza, sprzedał 1791 r. części Malinowa Kamińskiemu[3].
O Malinowie można też znaleźć dane w rodowodzie Kosińskich herbu Rawicz: Franciszek, łowczy rożański 1720 r. Jan, syn Sebastyana, nabył 1773 r. część Malinowa, w ziemi drohickiej, od Smorczewskiej. Synowie jego, urodzeni z Zofii, w parafii Dziadkowickiej, Wincenty 1759 r., Szymon 1761 r., Kasper 1764 roku i Piotr 1773 r., legitymowali się ze szlachectwa 1804 r., w Galicyi zachodniej. Franciszka Benedyktowa Grzybowska i Justyna Franciszkowa Malinowska, córki Franciszka Kosińskiego, nabyły 1789 roku część Malinowa, od Tołwińskiego[4]. W powyższym tekście znajduje się wzmianki o Malinowskich, którzy niewątpliwie tu mieszkali. Zapewne pieczętowali się oni herbem Ślepowron i pochodzili z ziemi lubelskiej. Hrabia Uruski zapisał na ich temat: Z województwa lubelskiego, swojego gniazda, przenieśli się w różne strony Rzeczpospolitej, a szczególnie na Litwę i Ukrainę[5].
W czasie powstania styczniowego drobna szlachta uczestniczyła masowa w walkach. Spotkała ich za to sroga kara, wielu wysłano na Syberię, część z nich straciła swoje majątki. Między innymi w Malinowie skonfiskowano liczne gospodarstwa[6].
Według Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego z 1900 roku była to „okolica szlachecka” licząca 159 dziesięcin w gminie Siemiatycze[7].
W 1921 roku w Malinowie notowano 36 domów i 189 mieszkańców, w tym 12 prawosławnych. Miejscowość należała ówcześnie do gminy Grodzisk[8].
[1] Źródła Dziejowe…., s. 186.
[2] Tamże, s. 50.
[3] Boniecki A, Herbarz.…., t. 7, str. 166: Grzybowscy h. Poraj
[4] Boniecki A, Herbarz.…, t. 11, str. 272 (poprawione w t. 11): Kosińscy v. Kossińscy v. Kosieńscy h. Rawicz
[5] Rodzina, Herbarz…, tom X, s. 158.
[6] Jaszczołt T, Gmina Grodzisk…., s. 123.
[7] Słownik Geograficzny...., tom XV/2, s. 296.
[8] Skorowidz miejscowości.…, s. 20.
